Donderdag 15 dec.

Donderdag 15 dec.

Vanmorgen ging B. met Choun naar de kliniek in Kinak een iets gtoter dorp een km. Of 15 verderop. Ik ben benieuwd.
Ik heb alleen ontbeten en voor he eerst iets anders dan rijst n.l. noodles, wat wij miehoen noemen, met varkensvlees.! Smullen. In de loop van de ochtend kwamen B en C weer terug. Ze waren niet naar Kinak gegaan maar naar het eiland Don Khon waar een groter ziekenhuis is en waar ze meer onderzoek kunnen doen.
Naar Don Khon loopt een brug. Ze werden vervoerd met een opleggertje van een kennis.Ze heeft vit B meegekregen en ORS. Ik heb in haar enkels geknepen maar ze was echt niet uitgedroogd. Ik heb een heel stuk van dit dagboek bijgewerkt. Ik was behoorlijk achter.
Om twee uur kwam tolk Kamsi eraan om met mij in Kinak een scooter te gaan huren. Hij had al geinformeerd en het zou 100.000 kip per dag kosten. Vorig jaar hebben we in Vang Vieng scooters gehuurd voor 45.000 per dag en dat was al duur omdat wij geen versnelling wilden. Toen ik dat zei kreeg ik als reden dat het in het noorden misschien duurder was. Vang Vieng is hartstikke touristisch en hier zie je geen buitenlander, behalve bij de boot naar Don Det. Toen ik zei dat ik hem voorlopig wel voor twee weken wilde huren kon het misschien wel voor 80.000. Toen ik dat nog te duur vond kon hij het misschien wel regelen dat ik maar 70.000 hoefde te betalen. Ik begon ernstige vermoedens te krijgen dat hij er zelf gigantisch aan wilde verdienen dus ging bij mij de deur dicht en heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken en aan Bounchan gevraagd of ik zo nu en dan zijn scooter mag gebruiken. Hij vond het meteen goed maar één band was glad daar wilde hij mij niet mee laten rijden. Dus bood ik aan een nieuwe band te betalen en dat was oké. Dat zou 70.000 kip kosten. Hij blij, ik blij.
De volgende ochtend was het al geregeld allen was de band 20.000 duurder.
Ook vroeg Kamphi naar de kleding die ik bij me had. Hij wilde ze wel verdelen. Daar had ik niet zoveel trek in dus ik zei dat er geen haast bij was. Voor hij wegging zei hij dat hij twee kinderen had, een meisje van 7 en een jongen van 5. Of hij daar wat voor kon krijgen. Nu heb ik alleen kleertjes die Saar te klein zijn en dus te klein voor een kind van 7. Zijn dochter was erg klein zei hij.
Ik ben een paar dingetjes gaan halen, liet het hem zien. Volgens hem paste dat zijn dochter best. Ik heb het meegegeven maar ik heb een heel sterk vermoeden dat hij ze gaat verkopen. Nou ja, het waren maar ee paar shirtjes.
Tussen de middag hebben we alleen rijst met gebakken vis gegeten. Heerlijk, de vis was lekker knapperig. Het was wel erg weinig maar nu moeders uitgeschakeld is moet de knecht veel meer werk doen. Pa doet absoluut niets, alleen naar de markt gaan en de twee koeien met kalf binnenhalen. Ik heb het vermoeden dat Lepkeau en de knecht een stel zijn want ze gaan hetzelfde huis in. Lep doet ook de hele dag niets. Toen C nog niet ziek was waren zij en de knecht van half zes ’s morgens tot na het avondeten bezig.
’s Avonds dreeg ik weer mie. In tussen was ik uithgehongerd an ik heb het dan ook in no time naar binnen gewerkt.
Voor het eerst heb ik last van de warmte. Gelukkig staat er sinds ik in Laos ben aangekomen een lekker windje.
Het oude huis bestaat eigenlijk uit twee delen, verbonden door een tussenstuk met dak maar aan de voor- en achterkant open. Daar tocht het altijd dus daar zit ik lekker te typen. ’s Avonds durf ik daar niet te zitten met het licht aan i.v.m. de muggen. Ik dacht dat ik een muggenbeet had maar hij heeft maar heel even gejeukt dus het zel wel iets anders geweest zijn.
Heel laat in de avond kwamen er opeens twee jongetjes binnengeglipt en die gingen lekker op het matje voor de t.v. liggen slapen. Waarschijnlijk zijn het Leps zoontjes. Soms slaapt Lep er ook. B en C slapen nu ook in de hal.
B zo op de tegels voor de deur van hun slaapkamer.
Toen ik op mijn telefoon keek bleek het pas 19.45 te zijn!