maandag 16 jan

Maandag 16 jan.

Vandaag weer een productief dagje.
Eerst naar de bank in Kinak waar ik om precies acht uur aankwam. Zoals verwacht was de bank nog
niet open. Het stalen schuifhek was was van slot en er was al wel personeel binnen dus ik ben maar op mijn gemak buiten gaan zitten. Om 8.20 ging het hek open. Ik was de enige klant dus dat viel mee.
Ik gaf mijn briefje met het Western Union nummer en moest een aantal formulieren invullen.
Toen duurde het nog even voordat alles ingevoerd was in de computer (ja ja) en daarna moest ik naar de uitbetaalbalie waar ik meteen mijn geld kreeg. Dat ging dus erg gemakkelijk.
Eén van de bankbedienden vroeg waar ik verbleef. Dat vragen ze hier heel vaak. Waar je verblijft of waar je heen gaat.
Ze zijn dan erg verbaasd als ik zeg Ban Thamouang. Alle falang gaan naar Don Det, Don Khong of Cambodja.
Dit keer zei ik erbij dat ik bij Mr. Bounchan Phonsavath logeerde. Die kennen ze hier goed omdat hij natuurlijk ook vaak geld van de stichting opneemt. De man zei meteen :” Big man, Mr. Bounchan”.
Toen zij hij :”There brother, younger” en kwam B’s zoon binnenstappen in zijn politiepak.
Hij bedoelde dus zoon. Ook vroeg hij meteen :”Holland?” Yes, yes, Holland.
Thuisgekomen met wel heel veel geld op zak. ( €650 van de Laosrekening en € 300 prive) snel ontbeten en toen weer de hort op om foto’s te maken van de scholen. B bleek ook mee te gaan.
Het werd een dag van veel bootje varen want 3 scholen lagen op een eiland en het laatste aan de rivier. Het was wel erg lekker op het water want hoewel het behoorlijk bewolkt was was het niet minder warm maar op het water ging het prima. En tussen de eilandjes doorvaren is erg mooi.
Aanlegsteigers zijn hier onbekend en de rivier staat op zijn laagst dus was het elke keer een heel geklauter en geglibber om boven te komen maar ik word er steeds handiger in. Ik begin al aardig vergelijking te vertonen met een klipgeit maar dan wel een lompe.
Tussendoor hebben we op Don Khone dat met Don Det verbonden is door een brug die nog door de Fransen gemaakt is gegeten. Don Khone is bijna net zo toeristisch als Don Det. Echt weer een actie van B; zonder enige inspraak ging hij met ons mee. De boot had natuurlijk ook een schipper en dan de tolk en ik. Gaan we eten, zijn we klaar mag ik betalen! De stichting betaalt alleen het vervoer volgens B. Voor hem betekent dat dus dat ik zonder overleg maar moet betalen. Om het bedrag gaat het niet en ik betaal met plezier maar het is het idee. Waar eet je trouwens met zijn vieren voor €6.-??
Noodlesoep en een flesje mierzoete z.g.n. sinaasappelsap. Ook zonder overleg besteld. Het blikje sinas dat ik had zien staan en waar ik erge trek in had ging mijn neus voorbij.
Eén van de schoolhoofden is steunlid van het KCDA. Hij liet ons de schoolbieb. zien.
Een heleboel kasten met heel veel boeken en een dik boek waarin keurig alle uitleningen geregistreerd
stonden. Het hoofd, dhr. Kamvan wilde erg graag nog meer boeken want de leerlingen hadden alle boeken al gelezen. Het kan dus wel. Ook wil hij graag nog een boekenkast erbij. Ik gun het hem van harte maar de tijd is wel heel kort om dat nog te verwezenlijken. Ik baal zo ontzettend dat het me niet eerder gelukt is naar die scholen toe te gaan. Dan had ik veel meer kunnen doen. Ik heb verdorie nog €650.- die ik niet op krijg! Nu ga ik proberen één en ander in gang te zetten en als ik zekerheid kan krijgen dat het in orde komt volgens de regels die ervoor zijn laat ik misschien wel geld achter bij B. Maar dat ga ik eerst eens aan de binnenkant van mijn ogen bekijken. Moeilijk hoor, beslissen over geld dat door anderen gegeven is. Ik wil het persé goed besteden.
Als ik zeker wist dat ik nog een keer terugga zou ik het lekker op de bank laten staan en het de volgende keer verder gaan. Er hebben tenslotte nog twee scholen om een bieb. Gevraagd. Ik geen bieb inrichten als ze niet aan alle eisen voldaan hebben en een contractje ondertekend.
De gids bood aan het biebgebeuren verder te begeleiden maar dat is zo’n geldwolf. Hij geeft 7 dagen per week 4 uur Engelse les, hij is nu al 7 keer door mij ingeroepen wat hem €5.- per keer oplevert en dan zeurt hij nog dat hij nu geen tijd heeft om te vissen en dus vis moet kopen. Die man moet een inkomen hebben waar de gemiddelde Laotiaan zijn vingers bij aflikt. Ik heb hem dus meteen gezegd dat dat niet betaald ging worden. Dat dat vrijwilligerswerk is om het Khongdistrict vooruit te helpen.
Toen zei hij dat hij erover na ging denken. Als hij er niet op terugkomt weet ik genoeg. De herinnering aan de kleertjes die hij vermoedelijk verkocht heeft is nog levendig bij mij. Geld krijgt hij so wie so niet in handen. Dat moet dan maar via B lopen.
Na de laatste school zijn we even naar de zwager van B gegaan die ook in het KCDA zit.
Als allerlaatste zijn we nog even bij de kliniek in Nakasang aangewipt omdat we er toch langsreden.
Daar wil je echt niet opgenomen worden! Overal rotzooi op de grond zoals gebruikte watjes etc. Op een bed lag een gebruikte zwangerschapstest te slingeren.
Er liep een jongeman rond die van niets wist omdat hij vandaag pas aangekomen was. Hij was in de plaats gekomen voor de arts die er was. Tot nu toe functioneerde dit kliniekje niet goed omdat het niet klikte tussen de personeelsleden. Wie weet is dat wel opgelost nu er een nieuwe arts is.
Ik vroeg of ze ook een sterilisator hadden maar dat wist hij ook niet. Er stonden wel diverse grote koelboxen die op benzine liepen. Ook stonden er in een kast dozen met steriele naalden en spuiten.
Hopelijk gebruiken ze die maar één keer. O, wat zou ik hier graag mijn schouders onder zetten!!!!!
Al met al was het weer een welbestede dag.