zondag 1 jan

Vanmorgen werd ik om half tien opgehaald door Bounchen en gezamenlijk zijn we naar het festivlal gereden. Ik op mijn eigen scooter omdat ik terug wilde kunnen gaan als ik het zat was.’
We hebben de scooters bij Manichan gestald. Het was precies de Furiade maar dan heel anders. Allemaal kraampjes met speelgoed en etenswaren. Alleen waren de kraampjes veel kleiner en het eten een ietsiepietsie anders. Het was ontzettend druk. Uit heel de omtrek waren de mensen toegestroomd. De familie van Manichan had ook een kraampje met wat etenswaren en daar zijn we we eerst een poosje gaan zitten. Ik kreeg meteen een flesje cola voor mijn neus hoewel ik helemaal geen dorst had. Al gauw zijn we de kraampjes langsgegaan. Ik had bewust geen fotospullen meegenomen omdat ik even geen zin had in het gesjouw maar daar had ik al gauw spijt van dus ben ik even teruggegaan om ze te halen. B ging net met Senhatiet voor op de scooter ook naar het feest. B rijdt normaal al erg langzaam en met Sen voorop helemmaal dus ik met een slakkengangetje er voor.
Lopen er een stel koeien op de weg. Heel normaal hier. Ze gingen braaf aan de kant maar een kalfje was wat achtergebleven en kreeg in de gaten dat moeders wat ver weg was en rende achter haar aan. Ik had het net op tijd in de gaten maar ik werd ingehaald door een kerel en die reed het kalf van de sokken. Gelukkig sprong het beestje meteen weer op en rende weg maar ik vond het toch zielig en die kerel keek gewoon niet uit.
Er deden een stuk of zes teams mee aan de botenrace, allemaal uit een ander dorp. De bootjes waren lang en heel smal en prachtig beschilderd. In elk bootje zaten zeven mannen die roeiden met een enkele roeispaan. Het ging er best fanatiek aan toe. Vraag me niet naar de spelregels. Er stond een omroeper met een geluidsinstallatie met enorme speakers. Tussen de races door werd muziek gedraaid. Kei- en keihard. Ik kwam ook vershillende jongelui van de Engelse les tegen. Die zijn er dan trots op dat ze je kennen. Ik had mijn srong aan en dat vonden ze prachtig. Steeds gingen er duimen omhoog. Ik heb geprobeerd te filmen maar dat valt niet mee in die drukte. Ik ben op een soort steigertje van bamboe gaan staan maar dat was niet al te stevig dus als er iemand over het steigertje liep bewoog alles hevig op en neer.
Later wilde ik op een schuin kantje gaan zitten om te filmen en toen gleed ik een heel eind naar beneden. Dat leverde een enorm lachsalvo op. En mijn srong was van achteren meteen vuil. Zo nu en dan streek ik even neer bij het kraampje van Manichan, natuurlijk steeds met Bounchen in mijn kielzog. Er zat daar een groepje vrouwen en die kletsten gewoon tegen mij aan. Hartstikke gezellig ook al verstond ik er niets van. Ook ontdekte ik Lep die ook eten verkocht. Zij had oorbellen gekocht. Teon ben ik een bijpassend kettinkje voor haar gaan kopen. Ik kreeg natuurlijk weer eten aangeboden. O.a. een soort cake van kokos met suiker. Lekker. Verder had ze noodlesoep maar daar begin ik niet aan want dan komen de vlammen uit mijn oren. Wel heb ik stokjes met kip er aan gekocht en een soort oliebollen want ik nam aan dat als ik thuiskwam de lunch voorbij zou zijn. Om half een ben ik naar huis gegaan. Bounchen kon ik nergens meer vinden.
De zon scheen niet vaak vandaag maar het was toch ontzettend warm. Zeker met die rok aan.
Thuisgekomen ben ik onder de douche gegaan. Ja heus, onder een echte douche. Sinds eergisteren is het water in de badkamer aangesloten. Geen warm water maar dat is ook niet nodig want het water komt uit een tank die op een torentje staat. De leidingen liggen niet meer dan 5 cm onder de grond.
Geen warm water, toch warm water. Heerlijk. B douchet er nu ook maar van Choon weet ik het niet.
Of ze het toilet gebruiken weet ik ook niet, maar ik doe het wel. Ik vond het improviseren geen probleem maar als het er nu toch is….. Wat ik wel erg fijn vind is dat ik ’s nachts niet meer naar buiten hoef. Ik ben even op mijn bed geploft en toen kwam B me roepen voor de lunch. Het was inmiddels half drie en ik had helemaal geen honger. Ik heb uit beleefdheid iets gegeten en B begreep me toen ik hem uitlegde dat ik op het festival al het een en ander gegeten had.
Om half zeven werd het avondeten geserveerd. Ik zat nog propvol.
Ik ben benieuwd of het Wim lukt vannacht om 12 uur te bellen. (Thuis is het dan 18.00).