donderdag 22 dec.

Ondanks mijn vermoeidheid van gisteren heb ik nog een hele tijd wakker gelegen waardoor ik me vanmorgen lam schrok van mijn wekker.
Ik was verkouden en voelde me helemaal niet lekker. Na het ontbijt ben ik nog lekker verder gaan slapen maar inmiddels stond de zon op mijn kamer en was het snikheet. Toen ben ik maar in het tussenstuk van het oude huis gaan zitten maar zelfs daar was het warm want er staat bijna gaan wind meer. Voor het eerst sinds ik ik in Laos ben. Bovendien scheen de zon ook meteen volop dus het is echt snikheet. Na het middageten knapte ik een beetje op.
Wat schetst mijn verbazing…..B komt aanzetten met een folder van computerzaak!! Was hij dus nadat hij naar het districtskantoor geweest is alleen naar de computerwinkel gegaan.
Inmiddels had ik met A3 afgesproken dat als B niet over de computer meer begon ik dat ook niet zou doen. Het is voor een kleine stichting toch een behoorlijke uitgave en niemand kan ermee omgaan. Maar de regering heeft de aanwezigheid van een computer met printer verplicht gesteld nu het KCDA in Laos officieel geristreed is. Ik heb er twee aangewezen in de folder die me wel geschikt leken. Toen wilde hij hem meteen gaan kopen maar dat is de bedoeling helemaal niet. Ik had met A3 afgesproken dat we eerst naar tenminste twee winkels zouden gaan om te vergelijken met meerdere mensen en niet B alleen. Dit heeft ook een beetje een educatieve functie. Zeker moet diegene mee die met het ding gaat werken. Zoek die maar eens even op. Om dit hele verhaal aan B duidelijk te maken zei ik tegen hem: “We talk on Saturday when Mr. Soumphon comes for English lessons. “ Dat was oké Verder heb ik niet veel gadaan dan proberen de hitte te overleven. Totdat B ’s avonds opeen zei:” You go with Lep to……(biddend gebaar) and eat noodlesoup “. Ik ben overal voor in, Op een gegeven moment zag ik Choun bezig met een bananenblad dat ze vouwde. Even later dag ik dat ze er een geldbriefje tussen gestoken had en twee wierookstaafjes. Dit werd samen met een zakje rijst in een zilverkleurige bak gedaan. Lep nam ook een zakje rijst mee en daar gingen we op de scooter van pa.
Bij de zijweg naar Nagasang stond bij een huis een een grote partytent maar dan rechthoekig en het dak was boogvormig en rood met geel. Er kwam een enorm kabaal uit een paar luidsprekers.
Voor het huis was een soort tempeltje geïmproviseerd waar een aantal oude dames inzaten 4 geloof ik. We moesten op onze kniën gaan zitten, naar één van de vrouwen toeschuiven, eerst de bak boven ons hoofd doen en dan aan de vrouw geven. Ik begreep dat ze aan Lep vroeg wie ik was. Ze maken natuurlijk nooit mee dat een falang komt offeren. Hierna gingen we eten. Ik werd onzettend vriendelijk begroet. Ze vonden het duidelijk heel bijzonder dat ik er was maar ook leuk zo te zien.
Het eten bestond uit noodles die op een grote schaal lagen en daarop lagen groenten waaronder taugé. In een soort soepterrine zat een soort bouillon de er overheen gegoten werd.
Ik begon dapper te eten maar het was zo gruwelijk heet. Ze zijn hier heel erg gul met pepers.
Ik kreeg echt niet meer op dan 1/3 bordje. Nou had Lep er wel aardig wat opgegooid. Ik kon er niet mee zitten. Het was zo’n gewldige ervaring. Ik voelde me helemaal opgenomen door de mensen. Iedereen knikte en glimlachte. Ik had thuis nog bananen liggen en Liga continue dus ik hoefde geen honger te hebben. Al gauw zei Lep dat we weer weggingen. Ik had best nog een poosje willen blijven.
Toen ik achter me keek zag ik dat er verderop nog veel meer tafels stonden.Ik heb nog wel een aantal foto’s gemaakt.
Een kwartiertje nadat we thuis waren zei B dat ik kon eten. Hadden ze toch nog iets voor me in elkaar geprutst. Dat is toch lief!
B. zei dat de tolk morgenochtend om 08.00 zou komen.
Ik ben om half tien al gaan slapen.